Serina zit duidelijk op haar praatstoel. De speelsheid spat ervan af. Flirten met de camera. Haar prachtige zwarte krullen bewegen mee wanneer ze met veel armbewegingen praat. Maar het zijn haar ogen die écht vertellen. Een enthousiast verhaal over haar recente ooglaserbehandeling. Natuurlijk positief, want Serina is maar wat blij met haar nieuwe ogen.
"Bij het laatste onderzoek zag ik bijna de kleinste letters. Dat zien normale mensen niet eens. Ik kan nu achter in de klas gaan zitten, omdat ik alles zo goed kan lezen. En toen besefte ik pas, wow, ik had dit eigenlijk eerder moeten doen."
Want hoe slecht zag Serina voordat haar ogen gelaserd werden. Zo slecht dat kijken echt een obstakel werd. “Voor mij is het belangrijk dat ik iemands gezicht kan zien. Dan zie ik uitdrukkingen. Die zag ik gewoon niet. Dan durf je ook niet meer te kijken omdat je niets ziet."
Ze is nog verrast hoe soepel de behandeling uiteindelijk ging. "Twee uurtjes met het onderzoek bezig en maar 25 seconden met laseren. Het vooronderzoek duurde langer dan het laseren." Ze lacht nog maar eens hartelijk. "Super woman. Dat was ik al, maar nu nog meer."
